مطالعه برهمکنش تابش الکترومغناطیسی با ماده طیف سنجی(اسپکتروسکوپی) نامیده می شود. تابش الکترومغناطیسی که با مؤلفه هایی همچون طول موج، فرکانس و سرعت مشخص می شود، دارای یک خاصیت دوگانه ذره و موج است. در حقیقت می توان تابش الکترومغناطیسی را به صورت ذرات مجزا به نام فوتون در نظر گرفت که انرژی آنها متناسب با فرکانس تابش است. طیف الکترومغناطیسی، امواج رادیویی تا پرتو های گاما را در بر می گیرد که بر حسب فرکانسشان به نام‌های گوناگونی خوانده می شوند. در طیف سنجی فرابنفش/ مرئی، جذب تابش الکترومغناطیسی باعث برانگیخته شدن الکترون های لایه ظرفیت اتم ها و مولکول ها می شود. این انتقالات الکترونی در اتم ها باعث ایجاد تعدادی خطوط جذبی باریک می شود اما در مولکول ها پیک های جذبی پیوسته و پهن را به دست می دهند.
خدمات طیف سنجی
طیف سنجی و انواع طیف سنجی چیست؟
آنچه طيف سنجی دنبال می کند:
طيف سنجی ، با مجموعه متنوعی از روشهای مختلف آزمايشگاهی به دنبال پاسخ دادن سوالاتی است در مورد موضوعاتی از قبيل ساختار مولکولی، طول و انرژی پيوندها، ترازهای انرژی الکترونها، آرايش هسته، چرخش مولکولها و...
مطالعه ی برهمکنش هر ناحيه ی خاص از طيف امواج الکترومغناطيسی اطلاعاتی خاص در مورد نمونه به ما می دهد.
اسپکتروسکوپی (Spectroscopy) علمی است که برهمکنش تابش الکترومغناطیسی را (Electromagnetic radiation) با ماده را مورد مطالعه قرار می دهد.در این گونه برهم کنش ها تابش الکترومغناطیسی را می توان به عنوان مجموعه ای از بسته های انرژی مجزا به نام فوتون (Photon) در نظر گرفت. همچنین تابش الکترومغناطیسی علاوه بر خاصیت ذره ای دارای خاصیت موجی نیز هست. این خصوصیت دوگانه تابش الکترومغناطیسی به عنوان ذره و موج، نه تنها متناقض یکدیگر نبوده بلکه مکمل یکدیگر نیز هستند. بر اساس تئوری موجی، تابش الکترومغناطیسی از دو مؤلفه میدان الکتریکی و میدان مغناطیسی ساخته شده‌است. این میدان‌ها در حال انتشار موج در محیط، بر یکدیگر و همچنین بر جهت پیشروی موج عمود هستند
به مطالعات کمی و کیفی انجام شده در اثر برهم کنش های ماده با تابش الکترومغناطیسی، آنالیزهای اسپکتروشیمیایی گفته می شود. به طور کلی این آنالیز ها با محدوده وسیعی از فرکانس سروکار دارند. این محدوده، امواج رادیویی تا پرتو های گاما را در بر می گیرد. می توان امواج الکترومغناطیسی را بر حسب فرکانسشان به نام‌های گوناگونی خواند: امواج رادیویی (Radiowaves)، ریزموج (Microwave)، فروسرخ (مادون قرمز، زیر قرمز Infrared, IR)، نور مرئی (Visible,Vis)، فرابنفش (Ultraviolet, UV)، پرتو ایکس (X-ray) و پرتو گاما (γ-ray). این نام‌ها به ترتیب افزایش فرکانس (کاهش طول موج) مرتب شده‌اند.
[iframe src='https://www.aparat.com/video/video/embed/videohash/xk86A/vt/frame']
